Մինչ մենք մեղադրում ենք ազերուն և անատոլիական թուրքին մեր մշակութային ժառանգության նկատմամբ բարբարոսական ակտի համար, մեր կոթողները պղծելու, մեր նկատմամբ «կարմիր ցեղասպանություն» իրագործելուց հետո նաև «սպիտակ ցեղասպանություն» իրագործելու մեջ, մեր մեջ, մեր երկրում ապրում են այնպիսի «հակամարդ»-եր, ովքեր նույն բարբարոսական ակտը կատարում են Հայրենական պատերազմի, իսկ ավելի կոնկրետ՝ «Պաշարված Լենինգրադի երեխաներին» հուշարձանի նկատմամբ։

Հայ -վրացական ռազմավարական համագործակցության հռչակագիրը չափազանց ծանր դուրս եկավ Վրաստանի վարչապետ Ղարիբաշվիլու նուրբ ուսերի համար:

Ամենայն պատասխանատվությամբ ու լրջությամբ եմ ասում՝ եթե մի քանի պատգամավորներ, 2018 թվականի կեղծ հեղափոխության վերաբերյալ լսումներ կազմակերպեն, փորձեն ժամանակավոր քննիչ հանձնաժողով ստեղծել՝ Հայաստանում նախահեղափոխական վիճակ կստեղծվի:

Սյունիքի հարձակման մասով կարծես կոնսենսուս չկա գոնե այս պահի դրությամբ. այլ տարբերակ են խաղարկելու հավանաբար: Քաոս ու անջատում ներսից:

Մեզ առաջիկայում «պատմական նոր իրողություններ» պարտադրելիս կիրառելու են հին, փորձված նարատիվները, և մենք պատրաստվում ենք դիմակայել դարձյալ հին մեթոդներով, որոնք ոչ մի արդյունք չեն տալիս։ Հանրային առողջացման և կոնսոլիդացիոն տրամադրությունների դեմն առնող առանցքային թակարդը նախկինի ու ներկայի կռիվն է, ու նաև դրա մի տարատեսակը՝ «ներնախկինականը»։

2020 թվականի աշնան ցավալի պարտությամբ պատերազմն իրականում վաղուց էր սկսվել: Այն ընդհանրապես չէր ավարտվել 90-ականների հրադադարի պայմանագրով: Եվ ժամանակին անչափ տեղին էր Վազգեն Սարգսյանի կոչը, որ, «ժողովուրդ, զգոն եղեք, պատերազմը չի ավարտվել»: Այն շուրջ քառորդ դար շարունակվում էր մեր նկատմամբ թուրք-ազերիների կիրառած տնտեսական, լրատվական, ճանապարհային շրջափակմամբ, իրենց երկրներում հայ ժողովրդի նկատմամբ թշնամանքի քարոզչությամբ: Եվ այսօր էլ ակնհայտ է , որ այն շարունակվում է։

Բաքուն մերժում է Փաշինյանի առաջարկները, հորդորում վերջ տալ ՀՀ Սահմանադրությունում իր դեմ «ոտնձգություններին»:

Երբ ամպերը ներքևում մնացին, մեկ էլ հայտնվեցինք թափանցիկ թիթեռների ամպի մեջ։ Թիթեռները պտտվում էին մեր շուրջը, նստում մեր գլխին, ուսերին, թևերին, բայց չէին խանգարում, հաճելի էր։ Հետո թիթեռների ամպը վերջանում էր, ու մի քիչ վերևում նորն էր սկսվում, սա վերջանում էր, ու ավելի վերևում նոր ամպ էր․․․

Ստացվում է այս իշխանությունների անձեռնահասության, թերացումների, ձախողումների, վատ աշխատանքի, պատերազմի, Արցախը նվիրելու, երկրակործան գործողությունների համար բոլորը մեղավոր են, բոլորին կարելի է մեղադրել, ըստ անհրաժեշտության մեղադրյալ դարձնել, մեղավոր համարել, դատապարտել, դատափետել, բայց ոչ երբեք իրենց ու իրենց կամակատարներին:

Նիկոլ Փաշինյանը որոշել է փոխել Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությունը: Մի կողմ դնենք այն փաստը, որ նա դա անում է Ալիևի հրահանգով, հիշենք, որ վերջինս այդ մասին բարձրաձայնել է դեռ 2021 թ.: